Masal bu ya

Hep aynı başlayan hikayelerin iki kahramanıydık biz aslında. Bir yolcu gemisinde , iki tuhaf kaçaktık.Farklı hikayelerden kaçıp geldik.Başkalarının hikayelerine bakıp , 'bizimde bir hikayemiz olamaz mı?' nın ümitleriydi tüm bunlar.
Hep bir savaş verip durduk , sanki etrafta sığınılacak bir ada yokmuş gibi hep hırçın dalgalara sürükledik gemiyi.
Ufak bir yolculuk için ne büyük hayallere kapılmışız , ne çok şey kurmuşuz. Her sığınağı es geçip giderken sen meğer daha çıkmazlara sürüklenmişiz.
Etraf ne kadar da güzel görünüyordu.Sonsuz mavilik , martılar , gökkuşakları.. Bunları hiç göremedin değil mi?  Hep benim baktığım taraftaydı bunlar.Senin gözündeyse sürekli fırtınalar , dalgalar , yağışlar , rüzgarın adeta çıldırışları vardı.
Oysa sadece yanıma gelmeni istemiştim. O zaman gördüklerimin hepsini sana anlatacaktım , sadece bunları değil , daha birçok şeyle beraber..
Bu geminin kaptanı olmaya çalışman gerekmezdi , al işte bütün gemiler senin ,  bütün yolcular senin rotana emanet. Ben hariç , benden başka herkesle bütün rotalarınla Allah'a emanet ol.

hep aynı

Hiç 'son'a başladığınızı bilerekte olsa , 'son'un kucağına koştunuz mu? Onu iliklerinize kadar hissettiğiniz aşkla , bir önceki külleri savurup yepyeni alevler verdiğiniz oldu mu aşka. Her seferinde bu sefer bambaşka olacak diye düşünerek aynı karın ağrılarını yaşadınız mı? Bunu yaşayanımız az değildir.Neyi yaşayanlara göre mi?Hep suçun karşı tarafta olduğunu düşünenlere karşı.
Hep o suçludur , o acımasızdır , o aşk nedir bilmiyordur , zaten bir şeyden de anladığı yoktur.Siz hep ödün vermişsinizdir , alttan almışsınızdır ve aslında siz hep çok sevmişsinizdir. Elinizden geldiğince hatta kendinizden bir şeyler götürmesine göz yumduğunuz son haddeye kadar en mükemmel sizsinizdir. Ta ki 'bu ilişkinin bitme nedeni ben değilim' diye kendinizi savunmaya geçene kadar.
Eğer kendinizden bir şeyler gittiğini düşünüyorsanız. Korkmayın! Hiç bir şey gitmedi sizden , siz hala aynı sizsiniz. Koşabilir , yürüyebilir , en sevdiğiniz şarkıda ister hıçkıra hıçkıra ağlayabilir , isterseniz o hıçkırıkların ardından kahkahayla gülebilirsiniz.
Ama üzülme 'sen' hala aynı 'sen'sin.
O ilk zaman kurduğun 'onun yüzünden'le başlayıp 'ondan nefret ediyorum'la sonlanan cümlelerin yerini , 'ah keşke'ler alacak.Gördüğün bir sima , bir çift , bir gülüş belki onu andırıcak. Sen her daim tebessümü eksik etme yüzünden , bırak seni hep mutlu zannetsinler , sen yine de tebessüm et.
Unutma , ilk sen değilsin , sonuncuda olmayacaksın.SEN de aslında bir O sun,birileri için.
Neden mi? Eğer 'O'nunda bu yazıyı okuduğunu farzedersek , anlatmak istediğim netleşecektir.
Hepimiz birilerini O sıfatına atıp,bir çok yoruma sebepleniyoruz.Aslıdan hepimiz 'farklı' yönlerimizle de olsa bir yerde hep 'aynı'yız.O yuz.

Hoşgeldim değil mi ?

Ne zamandır kelimelere dökmüyordum yaşadıklarımı , önceleri ne de güzel dile getitirirdim , hiç üşenmeden ardı ardına sıralardım. Şimdi bakıyorum kendime , hislerim mi törpülendi yoksa yaşadıklarım mı diye kendimi sorguluyorum.
Kendimden vazgeçtim , sorgulamayacağım elbet vardır bir nedeni. Suçu kağıda ve kaleme atıyorum. Malum devrimiz farklılaştı ya , artık sayılacak sövülecek ne varsa çağa uygun şekilde yazacağım.
Bu yazı blogumun giriş yazısı olacak hatta , evet evet giriş yazısı. Öyle ya , yazmak ve bu blogu açmak ana fikri bu metnin.
Bundan sonra yazısız günler geçti benim için , 'yeni sayfalar' var bak önümde. Şimdi sıra geldi bu sayfaları yaşanmışlıklarla bir bir doldurmaya...