Hep aynı başlayan hikayelerin iki kahramanıydık biz aslında. Bir yolcu gemisinde , iki tuhaf kaçaktık.Farklı hikayelerden kaçıp geldik.Başkalarının hikayelerine bakıp , 'bizimde bir hikayemiz olamaz mı?' nın ümitleriydi tüm bunlar.
Hep bir savaş verip durduk , sanki etrafta sığınılacak bir ada yokmuş gibi hep hırçın dalgalara sürükledik gemiyi.
Ufak bir yolculuk için ne büyük hayallere kapılmışız , ne çok şey kurmuşuz. Her sığınağı es geçip giderken sen meğer daha çıkmazlara sürüklenmişiz.
Etraf ne kadar da güzel görünüyordu.Sonsuz mavilik , martılar , gökkuşakları.. Bunları hiç göremedin değil mi? Hep benim baktığım taraftaydı bunlar.Senin gözündeyse sürekli fırtınalar , dalgalar , yağışlar , rüzgarın adeta çıldırışları vardı.
Oysa sadece yanıma gelmeni istemiştim. O zaman gördüklerimin hepsini sana anlatacaktım , sadece bunları değil , daha birçok şeyle beraber..
Bu geminin kaptanı olmaya çalışman gerekmezdi , al işte bütün gemiler senin , bütün yolcular senin rotana emanet. Ben hariç , benden başka herkesle bütün rotalarınla Allah'a emanet ol.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder